Żywy Różaniec

SPOTKANIE WSPÓLNOTY RÓŻAŃCOWEJ ∙ KWIECIEŃ

Królowa bez zmazy pierworodnej poczęta

1. Franciszek Zawadzki

W starożytnej teologii często opisywano Chrystusa jako Nowego Adama, który przez wcielenie i dzieło odkupienia człowieka staje się początkiem Nowego Stworzenia i Nowej Ludzkości. W tym kontekście określano także Maryję jako Nową Ewę. Szczególnie zasłużonym dla prezentacji tego obrazu był czcigodny ojciec Kościoła – św. Ireneusz z Lyonu. W kolejnych wiekach, rozwinięciem tego teologicznego tematu – tematu odnowienia wszystkiego i wykupienia z niewoli grzechu – stała się teologia św. Augustyna, przekonanego co do tego, że każdy potrzebuje odkupienia, bo każdy jest dotknięty grzechem. Jaskrawo to jest widoczne na bazie naszego ludzkiego doświadczenia, w którym nie jesteśmy wolni od  grzechu i słabości, nieraz wbrew naszej woli. Tą składową ludzkiej egzystencji teologia opisała jako grzech pierworodny. Wolni od niego byli Adam i Ewa – stworzeni przecież zostali przez Boga i powołani przez Niego do pełni szczęścia i bliskości z Nim samym. Obrazem tego planu Boga względem ludzkości wolnej od grzechu i nienawiści jest opisywany w Księdze Rodzaju ogród Eden, który nie tylko był obfity we wszelkie dobra służące człowiekowi, ale nade wszystko był miejscem spotkania człowieka z Bogiem. Na pierwszych kartach Księgi Rodzaju mamy jednak i opis nieposłuszeństwa Bogu, które wyrazili pierwsi ludzie. Dalej czytając Biblię dowiadujemy się o konsekwencjach grzechu. Oto Kain zabija swego brata Abla. To wszystko jest i naszym doświadczeniem aż po dziś dzień. Od samego początku jednak Biblia przekonuje nas, że Bóg nie opuścił człowieka, ani się nie poddał w zamiarze zbawienia ludzkości. Już w Księdze Rodzaju słyszymy zapowiedź o zwycięstwie nad szatanem i o Nowym Stworzeniu, które zwycięży zło i będzie trwało w wiecznej przyjaźni z Bogiem. Ma to się dokonać wtedy, gdy potomstwo Niewiasty zniszczy głowę węża. To zapowiedź Nowego Adama i Nowej Ewy.

W powyżej zarysowanym kontekście wyjaśnia się nam to określenie Maryi, którym przyzywamy ją w Litanii loretańskiej, gdy nazywamy ją Królową bez zmazy pierworodnej poczętą – czyli wolną od grzechu pierworodnego. Ten przywilej Maryi został w 1854 roku uznany za istotny dogmat wiary katolickiej przez papieża Piusa IX. Pontyfikat tego papieża, znanego także ze zwołania Soboru Watykańskiego I, przypadał na bardzo burzliwe czasy przemian społecznych i kulturowych, napięć politycznych związanych w Europie ze zjednoczeniem Włoch i Niemiec, zaś sam papież podejmował wiele kontrowersyjnych decyzji, które krytykowane były szeroko także przez samych katolików, w tym wielu biskupów. To sprawiło, że Niepokalane Poczęcie Najświętszej Maryi Panny jako opis niezwykle istotnego tematu teologicznego wielokrotnie było usuwane w cień i mało zrozumiane. Ma ono jednak niezwykle istotną treść, którą warto także zgłębiać wtedy, gdy przy okazji modlitwy słowami Litanii loretańskiej mówimy:  Królowo bez zmazy pierworodnej poczęta, módl się za nami!

Powinniśmy pamiętać wtedy o starożytnym obrazie Maryi jako Nowej Ewy. Ona jest matką Syna Bożego – Nowego Adama, a tym samym także matką Nowej Ludzkości, która swe źródło ma w Nowym Adamie – Chrystusie, Synu Bożym, Odkupicielu człowieka. Jako Nowa Ewa jest wolna od grzechu pierworodnego, co jest wolną decyzją Boga, który nigdy, także wobec świata zniszczonego przez zło i nienawiść nie przestał realizować swego odwiecznego planu stworzenia i zbawienia. W tym planie ludzkość żyje w wiecznej przyjaźni z Bogiem, a wszelka przeszkoda na drodze ku temu jest zniesiona – także to, co zarówno tradycja biblijna jak i nasze ludzkie doświadczenie każe nam nazywać grzechem pierworodnym.

Rzeczywiście, jeśli będziemy próbować zrozumieć Niepokalane Poczęcie Najświętszej Maryi Panny w oderwaniu od starożytnej tradycji skupionej na odwiecznym i pełnym miłości zbawczym planie Boga, nie zrozumiemy go właściwie. Kiedy modlimy się słowami: Królowo bez zmazy pierworodnej poczęta... pomyślmy o Maryi jako Nowej Ewie, o Bożym planie odkupienia ludzkości i o naszym miejscu w tym planie pełnym nadziei. Bo my też mamy być: „święci i nieskalani przed Jego obliczem” (por. Ef 1,4).

Intencje Żywego Różańca na kwiecień 2024 r.

1. Intencja ogólna

Módlmy się, aby godność kobiet i ich bogactwo były uznawane w każdej kulturze i aby ustała dyskryminacja, jakiej doświadczają one w różnych częściach świata.

2. 2. Intencja misyjna

Módlmy się za tych, którzy w różnych częściach świata narażają swoje życie z powodu ewangelii, aby rozpalili Kościół swoją odwagą i misyjnym entuzjazmem.

3. Intencja Krucjaty Modlitwy za Ojczyznę

Módlmy się o większą troskę o nasze małe Ojczyzny i aktywny udział w wyborach samorządowych.

4. Intencja lokalna

Módlmy się  o trwałe  owoce  rekolekcji  i wierne kroczenie za Zmartwychwstałym Chrystusem dla całej Wspólnoty Parafialnej.